از گـلـو نـالـۀ مـرغ سـحــری افـتـاده            پــی آن نــالــه دل دربــدری افــتــاده
پسری دید که از زینِ به زهر آغـشته            گـوشـۀ حـجـره دوبـاره پـدری افـتاده

غـم یک عـمر بلا پشت بـلا پشت بلا            همچو یک زهر به جان جگری افتاده
مرگ نزدیک شد و اهل حرم می‌گریند            چـشـم بـیـمـار پـدر بـر پـسـری افتاده
پسرم گـریه نکن چونکه میان چشمت            از غـم خـون جـگـری‌ها اثری افـتاده
پسرم! گریه فقط گریه به غم‌های حسین            ســوی گــودال دلـم را گـذری افـتـاده
کودکی بـودم و دیـدم که مـیان مقـتـل            تـن خـورشـیـد کـنـار قــمـری افـتـاده
کودکی بودم و دیدم که ز سیمرغ دلم            تـه گـودال فـقـط مـشـت پـری افـتـاده
دیـده‌ام وقـت اسارت که به پای عـمّه            بــارهـا از افـق نـیــزه ســری افـتـاده